زورو و ايزابل آلنده (آينده)

وقتی بچه بودم يه ملافه سفيد دور گردنم گره می‌زدم و خيال می‌کردم که مشکيه و باز هم خيال می‌کردم که دور چشمانم هم پارچه مشکی وجود داره و با شمشير اسباب‌بازی رسما برای خودم زورو می‌شدم و به جنگ بدجنسها می‌رفتم. البته نقش اونها (و گروهبان گارسيا) رو هم خودم بازی می‌کردم و زیاد هم برام مهم نبود که هر دفعه که تغيير نقش می‌دم بايد شنل رو باز و بسته کنم...
زورو شخصيتی تخيلی و داستانی است که مثل بقيه قهرمانهای قصه‌ها طرفدار فقراست، قوی است ولی نقاط ضعفی هم داره گرچه هميشه با کمک دوستاش بر دشمن‌ها غلبه می‌کنه. به اذعان «باب کين»، طراح کتابهای مصور بتمن، که ايده فيلمهای بتمن هم از همانها می‌آمد، زورو منبع الهام او برای خلق شخصيت آمريکايی‌شده بتمن بوده است. خود زورو هم که به کرات در فيلمها و کارتونها به تصوير کشيده شده است (نمونه‌های آخرش همین «نقاب زورو» و «افسانه زورو» هستند) و خود من به شخصه او رو به همه شخصيت‌های شبيه‌اش ترجيح می‌دم. وقتی فهميدم «ايزابل آلنده» (يا اينطور که می‌گن درست‌تره، «آينده») کتابی درباره زورو نوشته خيلی تعجب کردم چون اصلا ساختار داستانهای «آلنده» و ماجراهای زورو برای همديگه وصله ناجور هستن. ولی کنجکاوی من نسبت به هر دو طرف قضيه (آلنده يکی از نويسنده‌های موردعلاقه منه) باعث شد بيشتر تحقيق کنم و فهميدم که آلنده، داستان زندگی زورو از تولد تا جوانی‌اش و اينکه چطور «ديه‌گو دو لا وگا» تبديل به زورو می‌شه رو با استفاده از تخيل خودش و مستندات پراکنده‌ای که از شخصيت زورو در دسترس‌اش بوده به رشته تحرير درآورده. اتفاقا آنطور که خواندم کتاب موردپسند آنهايی که انتظار يک رمان اکشن و پر از توصيفات شمشيربازی را داشته‌اند خوش نيامده. کتاب رو از کتابخونه گرفتم و شروع به خوندنش کردم و من که هم در کتاب خوندن تنبل هستم هم در اون برهه سرم به شدت شلوغ بود خيلی سريع تمومش کردم. رمان خيلی دقيق شخصيت زورو را معرفی می‌کنه و اينکه مهارت‌هاش رو از چه جاهايی به‌دست آورده و در دوران کودکی و نوجوانی چه زندگی‌ای داشته و آرمان‌هايش از کجا آمده‌اند و از اين نکته هم غافل نمی‌مونه که ماجراهای عشقی‌ زورو رو با خواننده در ميون بگذاره. به نظر من قدرت نثر و قلم آلنده در توصيف احساسات اوج‌گرفته و شديد آدمهاس چه در صحنه جنگ و چه در عرصه عشق. توصيفات جنگی که از آلنده خوندم فوق‌العاده‌ان و خشونت‌اش کاملا ملموس. شور عشقی که در وجود زورو رخنه کرده خيلی جالب پرورونده شده و به موقعش و بدون اينکه داستان اصلی رو به لکنت بندازه به اوج می‌رسه. جدای از داستان زورو، اين رمان روايت مستندی از تاريخ برهه‌ای از قرن نوزدهم ميلادی در کاليفرنيا و اسپانياست. دوره استثمار سرخپوستان در آمريکا و اوج و افول ناپلئون در اروپا. آلنده اينقدر اين بستر تاريخی (و مشخصات جغرافيايی)‌ رو دقيق شرح می‌ده که خواننده تصور می‌کنه که نکنه زورو واقعا وجود داشته. نمی‌دونم آيا کسی مشغول ترجمه اين کتاب به فارسی هست يا نه ولی اگه به نسخه انگليسی يا اسپانيايی کتاب دسترسی دارين خوندنش رو شديدا توصيه می‌کنم.