غول‌ها در خواب زمستانی

پارسال «ميشل فرودون» در «کايه دو سينما» نوشته بود که عيار سينمايی هر سال دنيا در جشنواره کن همان سال مشخص می‌شود چون بهترين‌ها فيلم خودشان را به کن می‌آورند و می‌توان از کيفيت فيلمهای اين جشنواره حال و هوای سينمای دنيا را تا يک سال بعدش تخمين زد.
امروز عناوين فيلم‌های بخش‌های مختلف جشنواره کن اعلام شد. حداقل از لحاظ وزن نام کارگردانهايی که امسال در کن حضور خواهند داشت می‌شود حدس زد سينما سال خوبی را در پی نخواهد داشت. از غول‌ها چندان خبری نيست. در بخش مسابقه «وانگ کار وای» و برادران «کوٓئن» و «امير کوستوريکا» مهمترين‌ها هستند. چند تا جوان بااستعداد هم فيلم‌هايشان به بخش مسابقه رسيده که بايد ديد آيا می‌توانند کيفيت کارهای قبلی خودشان را حفظ کنند يا مثل بعضی‌ جوان‌های دیگر وا می‌دهند. کلی هم اسم جديد در بخش مسابقه هست که احتمال کشف استعدادهای جديد را بيشتر می‌کند ولی بايد صبر کرد و ديد. دلم می‌خواست فيلم «مايکل هانکه» به جشنواره برسد که ظاهرا نرسيد. «فرانسيس فورد کاپولا» هم که دو سال است قرار است فيلم آخرش را به جشنواره‌ها بدهد ولی آنقدر سرش با تهيه‌کنندگی و پول درآوردن گرم شده که ظاهرا علاقه چندانی به اتمام فيلمش ندارد. خيلی از آدم‌گنده‌های دیگر هم نيستند که حالا يا دل و دماغ فيلمسازی نداشته‌اند يا فيلم‌شان نرسيده. شايد يائسگی کارگردانان قديمی ايرانی به همکاران خارجی‌شان سرايت کرده! در ضمن کلا سينمای ايران هم امسال در کن وجود ندارد. اما نکته جالب فيلمی است که «مرجانه ساتراپی» از روی کتاب مصور مشهور خودش «پرسپوليس» به کمک «ونسان پارونو» ساخته و در کمال تعجب در بخش اصلی کن انتخاب شده! «پرسپوليس» تلفيقی از نقاشی و انيميشن و فيلم زنده است و «کاترين دنوو»، «دانيل داريو»، «جينا رولندز» و «کيارا ماسترويانی» جای شخصيت‌های اصلی حرف می‌زنند.